BAZEN SUSARSIN KONUŞAMAZSIN
Bazen... Öyle zamanlar olur ki Susarsın konuşamazsın!
Anlatmak istediğin çok şey Dilinin ucundadır Anlatamazsın Anlayanın yoktur bilirsin İçindeki çığlıklara inat Lal olur konuşan dilin Boğazına düğümlenir söyleyemediklerin Yutmaya çalışır konuşamazsın!
Bazen... Hayal kırıklıkların Umudunu tükettiğinde Kahrolursun günlerce Güneş batarken içinde Gücenmiş gülüşün yüzünde Ay yıldızsız gecede Konuşurken kendinle Susarsın dinlersin sadece!
Bazen... Bir şeylerin düzelmesini beklersin Sabahı bekler gibi Hayatın ne getireceğini bilmeden Sen beklersin Mevsimler aylar yıllar geçer Bir ömür böyle sürüp gider Hayatın beklemeyle geçtiyse eğer Dilin konuşmaz söz biter!
Bazen... Fırtınalar koparken ruhumuzda Bir öfkedir suskunluğumuz! Yaralı hassas yürekle İçimizde neler yaşanır sence Sevdiklerimiz acıtır canımızı nedense Kalp kırmamak hedefse Sen konuştun ben sustum Hadi yine neyse!
Bazen... Susmak alıp başını gitmektir Uzaklara bilinmeyen diyarlara Sessiz sedasız vedasız Bir başına! Yüreğin dağınık aklın karışık Kimseyle olmasan da barışık Gittiğin yerler olunca çok dolaşık O zaman gitme dur,sus konuşma azcık!
Bazen de... Öyle anlar olur ki Susarsın konuşmazsın bakarsın sadece!
Bu defa Sevinçten mutluluktan dilin tutulur Gözlerin konuşurken sen susarsın!
AYLA CERMEN TÜFEKÇİ |