Hayat denilen yolda ,yürüyen bir faniyim.
Umutları mazide kayıp olmuş saniyim.
Gelen gitti,dönen yok,ömür yalnız gidişmiş
Ne bekledim,ne buldum,dert faslında ganiyim.

Her şeye saldırmıştım,sanki aç bir kurt gibi
Ne kadar yanılmışım,her üstün varmış dibi,
Kendimi ne sanmıştım,buydu işin garibi,
Ne bekledim,ne buldum,yanılgıma kaniyim.

Hatalıyım,yanıldım,çok şey bilirim sandım
Kurduğum hayallere,yalnız kendim inandım,
Yandım dostlarım,yandım,ömrüm boyunca yandım.
Ne bekledim,ne buldum,hayallere baniyim.

Hayallerle yaşarken,hakikatle uyandım,
Penbe düşlerim bitti,siyahlara boyandım,
İnsan ümit ettikçe ,yaşar dedim dayandım,
Ne bekledim,ne buldum,ben uslanmaz faniyim.

ŞAİR: ZEKİ NADİR BENLİCAN
        28.12.2009 DA YAZDIĞI ŞİİR
        KARDEŞİ YALÇIN BENLİCAN\'A VERDİĞİ.