Ne sen kız kulesi gibi durabildin karşımda Ne ben bakabildim boğazın mavi gözleriyle sana...Sıcak ve yorgun bir İstanbul sabahıydı. Hayatla mücadele içinde olmaya alışık biri için birkaç derecelik sıcaklık düşüşünün önemi yoktu.Ben söyleyemediğim her cümle için bir hayat ve bir nefes kaybettim. Bir zamanlar penceremin karşısındaki kaldırımda oturan düşünceler nerde? Ve bir kadın gözlerimin önünde büyüyor yavaş yavaş, Donuk donuk bakıyorum ışıl ışıl parlayan anılarıma. Nerden başlamak gerekli artık bilemiyorum, o kadar uzun zaman oldu ki seni görmeyeli, seninle konuşmayalı, gülmeyeli... Kendimi unuttuğum olağan zamanlarda hep aklıma geliyor, kendi kayıplarımda bir de seni gömdüğümü farkediyorum, Yalnızlığın gölgesini takip etmekten yoruldum artık. Lütfen ağlatma gözlerimi.Tuzlu ve ıslak olmasın Gözyaşlarım.Hayallerden gerçeğe dönmesini düşlerim. Hayalini bile kuramadığım yılları çoktan yaşayıp bitirmiş olan bir Adamım artık. öğrendiğimden daha önce başlıyordu Hayat.Sen ise Uzun bir nefes aldın sigaradan her zamanki gibi. Dumanı kusarken ciğerlerinden, farkında olmadan çakmağınla oynamaya devam ettin. Geçmiş hakkında konuşmaya cesaret edemeyiz.Bende Son sigaramı hafif rüzgar eşliğinde yakmaya çalıştım. Korkusu mu vardı içimde imkansızlığın? Yoksa heyecanı mıydı yalnız kalmanın? Ruhu teslimiyetçi, bedenim sıcak, biraz titrek ve az da olsa ürkekti. Evet sonunda ufukta, yağan yağmurun derinlerinde otobüsün buhar şaçan ışıkları görünmüştü.Istanbul Duragında.. Hayatım, geçmişim, bütün dünya, her şey gözümün önünde şuan; acılar, sevgiler, kazanılamlar, kaybedişler, sevenler, nefret edenler. Her şey sanki şuan yanımda geziniyor. Yorganı üzerime çekiyorum, belki uzaklaşabilirim onları görmezsem diye, onları beynimde tasarladıgım aklıma geliyor, yazdım ben. Bilmediğim ama içimde sürekli olan bu oluşuma hazırlamaya çalıştım kendimi. Zaman yaklaştı ve ne kadar da hazırlasam kendimi, bazen ben olamadığımı anlıyorum. Bedenim buz kesmiş ama üşümüyorum. Uzunca bir masanın üzerine yatırılmışım. Hareket edemiyorum, beynimde çabalıyor gibi gözüksem de. Gidiyorum, kapılar geçiyorum. Uzun koridorlar var önümde. Havada ölüm sessizliği bayatlamış kokusu. Nefesimi tutmaya çalışıyorum. Sadece birkaç dakika dayanıyorum. Ölümün kokusunu içime alıyorum. Ve gitgide daha da keskinleşiyor. Bütün bedenime yayılıyor, damarlarımdan geçişini hissedebiliyorum. Karşı koymak istiyorum. Olmuyor. Bir şeyler eksik, çevremdeki bu kadar fazlalığa rağmen. Senyoksun Sevgilim.. Kahramanı sadece sen olan hayallerdi bunlar ve daha önce hiç kimse bu hayalleri kurdurmamıştı biliyor musun? Bazı hayaller sadece kurulduğu kahramanlarla anlamlıdır, Zamana bırakıyorum her şeyi, seni, beni, gökteki yıldızları. Geriye ne kalacağını düşünmeye bile fırsat kalmadan. Gelecekte ne olacağı meçhul küçük bir çocuktan farksız yaşamaya mahküm. Akılda soru işaretleri sürekli. Hayata yoksa…
Yükleyeceğim bir anlam yoktu hayata Bu sözler dogruluyor hayatın anlamını aslında‘’Hayat anlamlarla dolu iken Zaten her bir kelimenin Bin anlamı çıkıyor yazarken. Evet Sensizliğe boyun eğdim sonunda. Olmadı, göze alamadım. Her geçen yalnız günümde, sensizlik işkencelerine katlanamadım. Yalvardım ilk defa, durun yapmayın. Kalbimi söküp almayın! Kaç gün sürdü? Neler yaşadım? Kurumuş ve düşmek üzere olan bir sonbahar yaprağı gibi onunla mücadele etmekten kedimizi aciz hisseddim. İşte o an yaşadığımız hayattan uzak bambaşka baharların yaşandığı bir yerlere gitmeyi düşleriz. Fırtına ve yağış bitmeli gökkuşağı çıkmalı. Yıldızlar el uzatığımda mesafesinde olmalı... Bir hükümle sürgün edileli beri İstanbul’dan hangi gerçeğin kapısını çalsam yalana açıldı bahçesi... Yalanmış..
Ne sen kız kulesi gibi durabildin karşımda Ne ben bakabildim boğazın mavi gözleriyle sana.. Sancılı bir sevinci yeni toplamışken daha kapkara hüzünler yerleşti içime… oysa hesapsızca başlamıştım içimdekileri dökmeye. Bir gülümseme olmak isterdim yüzüne yayılan. Sen istemesen de gelip yüzüne yapışan bir gülümseme. Işık gibi bir anda tüm yüzünü aydınlatan bir gülümseme olmak isterdim ama olamadım..sen yasaktın bana..? Bekleyişlerimin Sen\'li sonuçları olsun istiyorum artık...Çok kez geldin ve gittin zaten!Her gelişinde bir söz verdin bana Ve her gidişinde. Özünü seviyorum senin Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum Yine de korkmuyorum Hiçbir şey için. Yine de korkmuyorum seni sevmekten. Her dakika seninle olmayı seviyorum. Gözlerimi her açtığımda Aklıma gelişini seviyorum.Ya sen Sende beni seviyormusun.? Yarım kalan bu düş bizim mi? Adina ask diyorlar Bana Yetmiyor !! Her şarkımda sana bir adım daha yaklaşmak istiyorum. Bir başka dilden seviyorum kırmızıdan daha uzundur... çığlık çığlığa bağırarak tek başına kalsam da yine seviyorum seni. Ve sen: Uzaksin Ama Bugün DegiL Yarin Gibi Bir \'Sey\'sin Sen.. Hayal ediyorum Söylediğim şarkılarda Hırçınlığını,kendine kilitlenmeni,sakladığım günahlarımı yakaladığında bana bağırmalarını,yakamdan tutup kızmalarını...Yinede beni affedip çocuk misali şaçlarımı okşamalarını Hayal ediyorum.Hoşuma gidiyor.Söylemiştim sana.. Sensizlik öğle acı veriyor ki bana
Dalıp dalıp gidiyorum bak uzaklara Kalbim derinden sızlıyor ağrıyor işte Küsüyorum işte ben bu yalnızlığıma Perişan olsam da yaşadığım bu hayatta Mutlu olacağım belki öbür dünyada.. Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,Taşıyorum. Acıyı görmek mi istiyorsun?
Gözlerime bak! Sen uzakta çok uzakta Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın, Benim gibi. Seni seviyorum, Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime, Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda. Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki Adım adım yok oluşumu izliyorum.. Ağlama artık sil göz yaşlarını Gülsün hilal yüzün yine eskisi gibi.. Titremesin ellerin,yırt resimlerimi Burkulmasın yüreğin, Gidişim sana yeni bir hayatsa Senin doya,doya yaşaman için Hayatımdan vazgeçerde Giderim bu diyardan.. Sana bakarken gülümsemeyi özledim,gözlerine mühürlenip öylece kalmayı, Takvimlerden rakamlar değil sen düşüyorsun üzerime..Saatlerin de rakamlarını unuttum .Zaten Saatimi Kırdım ben.. Kısaca seni özledim. Hüznün al rengini giyindim bu gece, Baştan aşağı sen kokan yüreğime Olmazı olur eden o Aşk ki.. Ellerim avuçlarındayken,Gözlerim gözbebeklerindeyken,Ve ve kalbim kalbinle konuşurken Gitme kal Demeye cekmisin, Evet Demeyecek sin Diyemedin... Bende isterdim Gitme diyişini gözlerinde yemyeşil bir ormanın derinliklerini göreyim aşkın karlı dağlarında beyaza bezeneyim olmadı Git Dedin Bende Gidiyorum..Lütfen Gitmede.. elime aldığım kırmızı güller bile simsiyah oldu. yağmur var bu sabah eskişehirde. nice insanlığı barındırmış memleketinin her yerinde, çoğu sancıya yada neşeye mesken olmuş her köşesinde,
rahmet suları bütünleşmiş büyük bir çaba ile. yağmur var bu sabah yaşadığın şehirde.
anlamsız bir telaş, bir bıkkınlıksa ruhunun derinliklerinde. minik yağmur taneciklerinden tenimi gizlesede, hissediyorum yüreğim ıslanıyor sakin ve sessizce. Sende istemeyeceksin gözlerini kaçırmayı gözlerimden Ama gözlerin kaçacak Biliyorum.. Sana adı sen olan yıldızı göstereceğim Onunla konuştuklarımızı anlatacağım sana Neden bir yıldız olduğunu söyleyeceğim Ve sana bir günü hatırlatacağım..Eskişehirde.. Bir sen daha yoksun bu dünyada Ve bir ben daha yok sensiz bu cihanda Çirkin Güzel tadında bir masal bizim sevgimiz Bir masal bir hikaye belki..Belki de çiğ düşmüş Yaşanası mutluluktur bizim sevdamız Eskişehirde. Dalip gidiyorum uzun uzun, herseyden herkesten umarsiz. Ozluyorum seninle olan anlarımı, hani o bakipta doyamadigim kahkaha firtinalari cosan bakislarını. Farkediyorum, senin yaninda kaygisizim, gamsizim, bir sen varsin diyorum, bir ben. Geride kalanlara bakip bakip anlamiyorum. Üşüyor musun ayrılıklarda kalbim ? Üşüyorsan yakayım umutlarımı. Hangi bahane avutur bilmem
Hangi günahın bedeli bu.Ayrılık. bir yanım buz kesti öbür yanım sanki yok gibi yokmuş gibi
hep söylerdim ya adı konmuş ayrılığın diye sus deyip susturdun dudaklarımı. oysa biliyordum adı konmuştu ayrılığın sadece vedası eksikti son sayfayı sen yazıp bitirmiştin defterini..
Bende son sayfamı sen karalamıştım parmaklarımda kan avuçlarımda gül demetleri vardı.. Sen her zaman damla damla akdın bana . Ben ise senli olan damlalarda şu an boğuluyorum . Hemde mutluluk çemberinin en güzel ağında . Bir tek eksiğim var , sen yoksun yüreğimin damlası , sen yoksun . Özlüyorum , seviyorum . Seviyorum ya , ondandır .... Suyun tuzluluğuna yanmıyorum. Beni bir sarıp, bir bırakmana da yanmıyorum. Getirdiklerin ve götürdüklerine de... Getirdiğin bir çöp, götürdüğün benim parçam bile olsa.Yandığıma gelince... Sen hep bana zamansız geldin ve zamansız gecelerime hapsoldun.Öyle içine girdin ki rüyalarımın Her yerde sen varsın her şeyde sen ve her kelimede sen.. İçimde sızısı kalır. Ya herşey yaşanacağı yere kadar yaşanıp sona ermeli ya da ayrılık sözkonusu olduğunda bir daha kimsenin çıtı çıkmamalı! Biz bunu başaramadık, ayrılamadık! Sen yaşanıp da bitseydin eğer hatrıma gelmezdin. Seni bu kadar yazılası yapan, yarım kalmışlığındır.. Bir de sen söyle.Kaybetmekten korktugu insanı bu kadar üzer mi bir insan? Yok dimi hiçbir cevabın !Yok dimi bir çıkar yolu!Yok dimi beni mutlu edecek bir fikrin!
Ben hiç bu kadar sevmedim.. kimsesiz huzun girdaplarinin yalinayak yurunen Sen senden otesini umut etme, ve ben benden sana kalan son emaneti kayip limanlarin esrik martilarina.Vereyim Aciyan yanlarini torpulerken ğece matemleride beni duy, beni gor bakislarina takilinca gozlerin..Sana baharlar getirecek... “Aşktan önce” ve “Aşktan sonra” aynı insan olarak kalmışsak yeterince sevmemişiz demektir. Birini seviyorsan onun için yapabileceğin en anlamlı şey değişmektir. Bir dudak kıvrımında titreşen gülüşüne ulaşmak için dünyanın bütün çiçeklerini önüne sererdim... Şiirler şarkılar sevgiler içimde tutuşan bir ateş onun yangınında senin için küle kesildim.! Ağır hastalar geceyi zor geçirir. Bir destanla başlamıştı sana olan sevdam İmkansızdın, ulaşılmazdın, yasaktın biliyordum Ama seni atamıyordum seraplarımdan bir türlü. Sensizlik diye bir şey yok; sen var olmasan da benimlesin En azından dürüst biri yaşatırdım yüreğimde… Seni bana kendini tanıttığın gibi değil. Kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim. Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım..Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden. Kaybedenleri oynamayı göze alarak... Zaman zaman ayaklarımı yerden kesen,cümleler kurardı aşk..
Kimi zamansa hüznün en ağır bedelini ödetirdi bana.. Hep büyük sevdim ben... Bu geceyi istiyorum senden, başka hiçbir gece umurumda değil. Sadece bu geceyi... Yıldızları, ayı, yağmuru, bulutları umursamıyorum, bir tek sana odaklanmışım, bir tek seni görüyorum. Kim var kim yok susmuş, sadece sen konuşuyorsun, seni dinliyorum. Sakın ha! Sakın elimi bırakma\"Seni seviyorum dediğin zaman bile \"Gözlerindeki bulttan yağmur yağmasın\"Ağlamıyacağım…\" Gözlerime baktın buğulu… hiç beklemediğim bir anda dudakların kıpırdamaya başladı \"Affet beni\" dedim, \"Birbirimizi terketmiyecektik, hala daha da seni terketmedim ama….\" dedin ve gerisini duymak bile istemiyordum, parmaklarımla dudaklarını kapattım, Zaman akıyor gidiyor. Mevsimler değişiyor, gökyüzüne lacivert uzanmış, aklımda yine her gün her an her dakika olduğu gibi yine sen varsın. Islak hecelere dökülmüş hayallerim demek istediklerim çok diyecek halim, dayanacak gücüm yok…Ilık rüzgarla gelen bir müzik sesiyle dalıverdim uzaklara; Sakın ha ağlama, seni birgün bile ağlarken görmek istemiyorum… şimdi bir yerlerden bakıyorsa gözlerim üzülüyorsundur… ama gözyaşlarıma söz geçiremiyorum sevgilim... Belki avutmaya çalışacağım, kendimi oyalayacağım sahte gülüşlerle… ama biliyorum ki seni getirmeyecek hiç bir şey… bitti demeye halim kalmayacak ağlamaktan… içime atacağım göz yaşlarımı, belki de yüreğime akıtacağım bir bir… peki beynime anlatsam da kalbime nasıl söz geçireceğim? bir yıkım sanki bu… uzun süre inşa edilemeyecek bir yıkım…Sana şimdilerde sadece yüreğim demek istiyorum sevgili.. Sana yüreğim demek istiyorum.. Öyle büyük ki benim yüreğim.. Şairin de dediği gibi \'seni yüreğim kadar seviyorum\'. Yazmadıklarım,yazamadıklarım ve yazmamam gerekenler,sana sunduklarımın yanında öylesine hiç kalır ki şaşarsın....içerlerden yığın yığın, gelen bir çığ gibi dışarı çıkmak için saldıran duygular,düşünceler nasılda tıkanır kalır boğazımda.. Bir bak aynaya demek geçiyor içimden şu an ama söyleyemiyorum nedense büktün yüreğimi kördüğüm attın sanki şu anda o yüzden yüreğimi körledim sayende kör ve dilsiz artık….İçimden söyleyemediğim bir sır gibiydi dudaklarımda önceleri..sana haykırılmaması gereken gizli bir sır gibi yüreğimdeki hazine sandıgına kilitlenmişti.. hangi yanınla sevmiştin beni..adın \"anbeni\" içinde yüzümdeki tebessümlerin katili oluveririm seni düşündükçe yaralarım kendi ellerimden alırım sevdayı
en çocuksu yanım ağlayıverir öksüz kalırım.. Hiçbir zaman gelmeyecek olsan da imkansızlığına bırakıyordum fakir kelimelerimi. Ağlıyordum, sesimi kimseler duymasın diye ağzımı ellerimle kapatıp ağlıyordum. ağladığımı. Her bir damlanın gözyaşım olduğunu bilmezlerdi. Hiçbiri akıl edip de gökyüzüne bakmadı Baksalardı göreceklerdi Gökyüzünde tek bir bulut dahi olmadığını Sen de bakmadın... Bir mavi gökyüzüydü yaşama dair kurduğum tek hayal.... Yemyeşil düz bir alan ve masmavi bir gökyüzünden oluşuyordu yalnız yaşadığım dünyam, gözlerimi kapadığımda.Sen geliyordun.. Umutla bir köşede beklemeye devam ettim çünki biliyordum sen gelecektin..Kimse inanmasa da,gülüp gecselerde biliyordum sen baska yerde baska kişilerde olsan da elbet birgün gelecektin.! Öyle bir an gelir ki umut nokta kadar kalır hasretin yanında.Toprağın altında umudun köküne dolanmışlığıyla haince zehrini akıtırken hasret yukarıda var gücüyle üstüne yüklenir.İki büklüm olur umudun,bir gövdede iki büklüm... Tutmak istedim ellerini, öpmeni beni.. Hissetmeyi sıcak tenini.. Bu gece bir kez daha özledim seni..
Hasreti yine yüreğime aldım ve ağladım bu gece... Kaderime kızarak, ama yine ağlayarak seni düşündüm bu gece...

Yazan…YakupHan Ulu..Aranotlar..Tavan Arasında Bitmeyen Öykü Yazısı Olarak Aktarılaçak…