seni önemsemiyorum
desem de her seferinde
bir güvercin geliyor
içimin göklerinden
gagasında bir yasemen

sen kokuyorsun

seni önemsiyorum
ama düşüyorum uçurumlarına
amansız bakışlarının
gözlerin mızrak gibi deliyor
içimdeki deniz yükseliyor

ve her yerden çıkıyorsun

seni önemsemiyorum
demeye gücü yeter mi dilimin
bu yürek bu sevda bu hançer kimin?
sarsam da yüce dağların karını
esiriyim ikliminin

ateşsiz yakıyorsun

seni önemsiyorum
ama gözlerimden akan ırmak
değil coşmak taşmak kudurmak
geçtiği her yeri yarıyor
kalbimin duvarlarını
derin sancılar sarıyor

sen öyle bakıyorsun