DENİZ İLE NEHİR
seven deniz sevilen nehir...
derindir deniz sığdır nehir
yüce,kara bir sevdadır nehir ile denizin aşkı
nehir,sürekli bir yol bulup özgürce denize akarsa,deniz olur deniz okyanusa kavuşur,sonsuzlukta kaybolur denize kavuşamayan nehir hüznün girdaplarında savruldukça savrulur
deniz,her fırtınada gelgitler yaşasa da dalgalar boyu cenk etse de,hep bir umuda tutunur ardından güneş doğar,bu kabustan kurtulur sonrasında sessizleşir durulur yeniden kendiyle,ruhu huzur bulur
nehir,bazen sel olup taşar önüne çıkanı,darmaduman eder can alır,can yakar bazen tersine akar,olur bir çağlayan bazen de kan ağlayan bir içli
nehir denize kavuşursa ne olur? hayalini gerçekleştirmiş mi olur? yoksa sonu hüsran mı olur,bilinmez... artık ne nehir eski nehirdir ne deniz eski deniz...
nereye akmasını bilmeyen hoyrat nehir denizin sevgisini hiçe sayıp değişik yollara saparsa deniz denizliğinden bir şey kaybetmez ama öfkesiyle akamayan nehir,sessizce kurur gider,yok olur
her insan bir nehirdir aktıkça çoğalan içinde nice fırtınalar barındıran kalmadı ki artık sesini duyan,halden anlayan kırılsa da deniz asi nehre,yine de belli etmez sevdiğine gülümseyerek kucaklar nehri,yoktur onun hiç ah’ı sitemi
AYLA CERMEN TÜFEKÇİ ???? |
|
|
Bu şiir 1208 kişi tarafından okundu. |