Film 

Yamalı bohça oldu zihnim,

bir değeri de yok herşey paramparça

Yamalar eskiden değerliymiş oysa

Bitiyor zaman denilen pilim...

Bazen bir ölmek düşünüyorum, 

Bazen yaşamak arzusuyla doluyorum...

Hayat bizleri saran uykusuyla

Zaten ölümü açıklıyor;

Sonu başından belli film...

Uyuyup kaldığımızda uyanmak ne tuhaf ne hoş ne güzel

Ve hayat ne kadar kısa aslında

Ne kadar uyanık yaşıyoruz ki şu dünyayı

Hatta daha da uyumayı , sarhoş olmayı düşünenlerimiz de var.

Bazen böyledir insan 

İşte zorluklar içinde sürdürülen yaşam

Ve iliklerine kadar yaşamak arzusu ve bu zıtlıklar

Belki de buydu

hayatın istediği film

Elbet doğacak bizlere yeni günler

Şu karanlığa rağmen 

Umutlar mı : yok

O sadece ve sadece bir yabancı film

Bu şiir de burada bitti:

Uykuma git diyemedim...    Halide Edip Avcı