ANNEM

Yokluğunla çiy düştü ıslandı nefeslerim

On üç Mayıs gecesi üşüdüm sensiz, annem!

Gidince birer birer bütün mukaddeslerim

Hayat denen mezarda kaldık kefensiz annem!

Çoluk çocuk, dostların, sevenlerin burada

Sabırla engel oldum içimdeki feryada.

Kabrinin başındayız ellerimiz duada,

Toprakta yatılır mı çayır çimensiz, annem!

Bize umut verirdi şefkat sunan gözlerin

Aklıma yön verirdi nasihatli sözlerin,

Hasretinin acısı okyanuslardan derin

Gemimiz yelkensizdi, şimdi dümensiz annem!

Aslım asalet alır kanın sıcaklığında,

Cansız canım can bulur tenin sıcaklığında,

Güneş mum olur erir senin sıcaklığında,

Yetim kaldık ben sensiz, sen ise bensiz annem!

Zaman ilaç olur mu dizlerimin ferine?

Koyamamhiç kimseyi, gönlümdeki yerine,

Selam söyle, geçmişte göçüp gidenlerime,

Yürek atışlarımız artık düzensiz annem!

İbrahim COŞAR