Hiç düşündünüz mü sizdeki duyguların kimsesiz halini?

Yavaş yavaş kaybolan benliğinizde onları öldürmeye kasıtlı gibi
Adım adım ilerlediğinizin farkına vardınız mı hiç?

Biteviye akıp giden zamanın nehrinde,
Apansız yanından geçip giderken zamanın behrinde
Düşe kalka sağa sola savrulurken
Kulağa hoş gelen sesin çığlıklarını da duydunuz mu hiç?

Çaresizlik anlarınızda,kendinizi iyi hissetmediğiniz zamanlarda
Duygularınızla başbaşa kaldığınızda
Ruhunuzu okşadığında
Yardım elinin sıcaklığını hissettiniz mi hiç?

Siz hayatı yaşarken dolu dizgin
Yanarak eriyip biten mum gibi
Duygularında sessiz sedasız bir bir
Gönül evinden firar edip,zamanın girdabında
Kayboluşunu gözlemlediniz mi hiç?

Onca işin gücün arasından
Gençliğin sevdasından
Geleceğın kaygısından
Geçtiğin o dikenli yollardan
Kanayan yaralardan
Yorgun düştüğün akşamlardan
Uyandığın rüyalardan
Hayra yorduğun kazalardan belalardan
Umut ettiğin hülyalardan
Gücendiğin dağlardan
Kaçırdığın fırsatlardan
Hoş gördüğün tatsızlıklardan
Yaşarken yok saydığın insanlardan
Vakit kaldıysa sana
Şöyle bir yaslanıpta arkana
Başrolünü oynadığın filmi başa sarıp
Vicdan muhasebesinden seyre dalıp
Gülen gözlerle,keyifle izlediğin oldu mu hiç?

Sıkıntıların sağanağında
Kendi yalnızlığında
Nefesini tuttuğun anda
Duygulara sığındığın yanların
Duygular eşliğinde sonsuzlukta kayboluşların
Tekrar hayat buluşlarınla
İlişik yaşadın mı hiç?

Yaşadıysan eğer...

Duygular derin
Esiyor bir rüzgar serin!