Skip to Menu Skip to Content Skip to Footer

  • Yayın Akışı
  • Yönetim Kadromuz

Şiirler
Anasayfaya DönAnasayfa » Memleket
Şairler » [ A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z ] «
Şiirler » [ A B C Ç D E F G H I İ J K L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z ] «
ŞÜHEDA YADİGÂRI





Hiç görülmemiş Çanakkale fotoğrafları 10
Cihanın görmediği bir destan Çanakkale,
Şüheda yadigârı gülistan Çanakkale.

Yerle gök harman olmuş, tam kıyamet zamanı,
Eli kanlı çakallar yazmış meş’um fermanı.

Medenisi, yamyamı üşüştüler Boğaz’a,
Anadolu’m ses verdi “medet” diyen âvâza.

Oğlunu kınalayıp kurban seçti kaç ana,
Yolcu etti cepheye, yüreği yana yana.

Ezanlarım susmasın, bayrak inmesin diye,
Nice koç yiğitleri verdik yurda hediye.

Ne sustu can Mehmet’im, ne bir an durakladı,
Harem-i ismetini küffara yasakladı.

Müstevli armadası zorluyorken Boğaz’ı,
Dalga dalga yükseldi “Medet Ya Hû” niyazı.

Davrandı ve kükredi, Havranlı Koca Seyit,
Bundan böyle cihana zor gelir böyle yiğit.

Dağıttı karanlığı Seyit’in besmelesi,
“Dedi, “Duyulmayacak bu vatanda çan sesi.”

İki yüz on beş okka, topun tek bir mermisi,
Vuruldu bacasından İngiliz’in gemisi.

Hayasız umutları gömülünce deryaya,
Ebrehe artıkları üşüştüler karaya.

Karada âlp erenler bekliyordu onları,
Nemrut’a, firavuna benziyordu sonları.

Yiğitler koç yürekli, kumandan mavi gözlü,
Her biri ta doğuştan şehadet ile sözlü.
Vatan için ölmeyi emretti Koca Gâzi,
Alkış tuttu Mehmet’e, âti ve şanlı mâzi.

Okulları boşaltıp geldi er oğlu erler,
Onlar varken, düşmana gülzâr olmaz bu yerler.

Kükredi Yahya Çavuş altmış üç yiğidiyle
Kıyama durdu vatan, sağıyla, şehidiyle.

Düşman on binler ile siperlere dayandı,
Gökler hicâb eyledi, deniz ala boyandı.

Şehadet dilediler, nasib oldu, buldular,
Uçup, bağ-ı iremde birer gonca oldular.

Şüheda serdarıydı elli yedinci alay,
Teker teker düştüler mülâzım, er, miralay,

Ses verdi Anafarta, Conkbayır, Kilitbahir,
Türksüz sayfa olamaz tarihte evvel, âhir.

İmanın mucizesi bir destan Arıburnu,
Yurduma göz dikenin helâk olmaktır sonu.

Kereviz Deresi’nden kan aktı oluk oluk,
Uçtuk Yüce Makam’a, bu ne kutlu yolculuk.

Mehmet’in destanına parmak ısırdı dünya,
Anladılar, Boğaz’ı geçmek kuru bir rüya.

Def oldu ehl-i sâlip, bir sabah gün doğarken,
Güldü yüzü vatanın, iman zulmü boğarken.

Tam iki yüz elli bin kefensiz yatanım var.
Bir destan yazdılar ki, hangi tarihe sığar.

Cihanın görmediği bir destan Çanakkale,
Şüheda yadigârı gülistan Çanakkale.

Şair
İbrahim AÇILAN

Çevrim Dışı (Offline)
Diğer
Bu şiir 1074 kişi tarafından okundu.
Şiir Oylama

Beğeni Derecesi : 1.5 / 5 ( 13 kişi tarafından oylandı. )

Yazar Yorumu
Bu şiir için henüz yorum yapılmamış.
Sadece kayıtlı kullanıcılar yorum yazabilirler. Lütfen üye girişi yapın ya da kayıt olun
 

Istatistikler

Toplam Üye:2308
Aktif Üyeler:2264
Son Üyemiz:DayanaWrops
Son Ziyaretçi:Düşdeniz

CEP TELEFONU İLE DİNLE