Dün güzel insanların bir arada olduğu gündü,sevinçti,mutluluktu!
En önemlisi de farkındalıktı.
Dün...

Her günden bir gündü sıradan gelir gibi ama sıradışıydı her gün gibi.

Hüzündü...
Çünki sayılı ömürlerin eksilen bir günüydü!
Dün aslında bugün yarında demekti.
İzlenimlerimin bende yarattığı mutluluk gelenlerin mutluluğuyla birleşince olağanüstü bir hal aldı.
Oğlumun bekar eviydi gönlümü açtığım!
Zaten kendi evimiz diye bir şey yok!
Her şey el değiştiriyor,eskiyor,bitiyor her şey gibi herkes gibi.
Mutluluk denen şey ne aslında biliyormusunuz?

Dünden küçük bir kesit işte...

Kişilerin isminin önemi yok!
Güzel insanlar diyelim.
Yakınımızda oturan arkadaşımın ben daha istekde bulunmadan,eşiyle birlikte ihtiyacım olanları yüklenip sevinçle getirmeleri,dahası annesi hastanede yatarken,yanında kalacakken,cici kızının ben kalırım sen git demesi hep bir sevgi silsilesi!
Başka bir arkadaşımda çok hastaydım gelecek durumum yoktu ama senin için geldim,giderkende çok iyi geldi iyileştim inan ki dediği!